Empezamos lendo A banda sen futuro, de Marilar Aleixandre.
Foi moito o que falamos arredor de Carlota, de Miguel, do importantes que son as avoas...e os avós, da doenza de Huntigton, da importancia do aspecto, de Poch, do acoso, do machismo, das supersticións, de pelis como a de Mary Reilly, do cómic... e quedaron na memoria algunhas frases...
" O futuro non é algo que se vexa. Está agardando que o escribamos e ata que non o escribamos non o poderemos ler"
"Porque tes os ollos mFoáis tristes da clase. Porque me dixeches iso da banda sen futuro e desde entón non podo deixar de pensar en ti"
"O único que vive de nós cando pasamos deste lado é a memoria que deixamos nos demais"
No hay comentarios:
Publicar un comentario